Po co stosuje się leki przeciwkrzepliwe?
Leczenie przeciwkrzepliwe polega na wydłużeniu czasu potrzebnego do powstania skrzepu w przypadku uszkodzenia ciągłości naczynia. Jest ono powszechnie stosowane w stanach, gdy istnieje zagrożenie utworzenia się skrzepów w układzie naczyniowym, które mogłyby oderwać się od miejsca powstania i wraz z prądem krwi trafić do naczyń na tyle małych, aby spowodować zator, czyli całkowite zablokowanie światła naczynia, w efekcie uniemożliwiając przepływ i powodując niedokrwienie.
Zobacz też: Po czym poznać krwotok?
W jakich chorobach się je stosuje?
Do chorób, w których stosuje się leczenie przeciwkrzepliwe, aby zapobiec tego typu wydarzeniom, zaliczamy następujące stany:
- migotanie przedsionków;
- stan po wszczepieniu sztucznych/biologicznych zastawek;
- wady zastawek;
- ostry zawał serca.
Inne przypadki, gdy stosuje się leki przeciwkrzepliwe, obejmują zapobieganie choroby zakrzepowo-zatorowej w przypadku przewlekłego unieruchomienia oraz leczenie zakrzepicy żył głębokich.
Zobacz też: Jakie mogą być przyczyny krwawienia z ucha?
Co to za leki?
Najczęściej stosowanymi lekami przeciwkrzepliwymi są: Heparyna drobnocząsteczkowa (Clexan, Fraxiparyna) – stosowana w krótkoterminowej profilaktyce zakrzepowo-zatorowej (np. u pacjentów ze złamaniami kończyn) oraz Acenokumarol (Sintrom, Syncumar) i ostatnio coraz częściej stosowana przez lekarzy Warfaryna (Warfin) – stosowane m.in. w migotaniu przedsionków oraz po wszczepieniu zastawek.
Aceokumarol i Warfaryna
Leczenie Aceokumarolem i Warfaryną jest leczeniem przewlekłym, które bardzo często trwa do końca życia. Obliguje również pacjenta do regularnych badań tzw. wskaźnika INR, który świadczy o tym w jakim stopniu krew uległa rozrzedzeniu po podaniu leków (INR dla przeciętnej dorosłej osoby wynosi ok 1,0 a w przypadku leczenia lekami przeciwkrzepliwymi powinno wahać się w przedziale 2,0-3,5 w zależności od choroby pacjenta).
Uwaga na krwawienia
Oznaczenie INR jest to niezbędne, aby prowadzić odpowiednie leczenie. Lekarz musi nadzorować czy wskaźnik pacjenta mieści się w zalecanym dla niego zakresie. Od tego uzależnione są dawki leków. Jest to o tyle istotne, że złe dawkowanie może spowodować nadmierne „rozrzedzenie krwi“, co grozi ciężkimi krwawieniami!
Z tego powodu osoba będąca na leczeniu przeciwkrzepliwym musi cały czas pozostawać w kontakcie ze swoim lekarzem (regularnie uczęszczać na wizyty kontrolne), informować go o zmianach w trybie życia, diety i spożywania alkoholu.
Podczas leczenia Acenokumarolem nie można pić soku żurawinowego, ponieważ nasila on działanie leku i może być powodem wystąpienia krwawień! Natomiast, w przypadku, gdy u osoby przyjmującej leki przeciwkrzepliwe dojdzie do krwawień, musi się ona niezwłocznie skontaktować ze swoim lekarzem! Jeśli krwawienie jest intensywne należy wezwać pogotowie!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
